De Kangal oftewel Turkse herdershond is van oorsprong afkomstig uit de stad Kangal. Hij is groot en heeft een indrukwekkend postuur. In Turkije wordt hij voornamelijk als waakhond en herdershond gehouden. Hier houdt hij de kuddes bij elkaar en veilig. Wanneer er een wolf in de buurt komt, kan de kangal erg agressief worden.
Karabaş (Analotische herder)
Eigenlijk is Kangal een bijnaam voor deze Turkse herdershond. Officieel heet het ras Karabaş, ook wel Analotische herdershond genoemd. Er zijn dus maar liefst vier verschillende namen om dit ras aan te duiden:
- Kangal
- Karabaş
- Turkse herdershond
- Analotische herder
Die verschillende namen kan voor verwarring zorgen, maar het verwijst allemaal naar één ras. Voor de duidelijkheid zal ik het over de Kangal hebben, naar de gelijknamige Turkse stad waar hij oorspronkelijk vandaan komt.
Geschiedenis van dit ras
Over de afkomst van dit ras is niet veel bekend. Het gaat hier om een berghond. De schofthoogte bedraagt 74-85 cm en hij kan 50 tot 75 kg wegen. Teefjes zijn wat kleiner en lichter. Hij heeft een korte tot halflange vacht, met een dikke ondervacht.
In Turkije is dit een zeer geliefd ras. Hij wordt veel ingezet voor het bewaken van kuddes schapen en geiten. De Kangal beschermt deze kuddes tegen roofdieren.
Gevecht tussen Kangal en wolf
Er zijn verschillende verhalen bekend dat een Kangal een wolf aanvalt, of ermee in conflict raakt. Op onderstaand filmpje is te zien hoe een wolf wordt aangevallen door een groep kangals. Maar je ziet ook dat wolven een kangal aanvallen. Deze twee lijken altijd in conflict met elkaar te zijn.
Kan een kangal een wolf aan? Ja, wanneer één Kangal tegenover één wolf staat, zal de Kangal het winnen. Hij is namelijk sterker dan een wolf. Maar wanneer een groep wolven een enkele Kangal aanvallen, dan is deze laatste verloren. Hij is niet sterk genoeg om een hele troep wolven aan te kunnen.
Is het de sterkste hond ter wereld?
In onderzoeken naar de sterkste honden wordt altijd de bijtkracht gemeten. De Kangal heeft een bijtkracht van 743 psi. Hiermee is de Kangal de sterkste hond ter wereld. De Cane Corso staat met 700 psi op plek twee. De derde plaats wordt ingenomen door de Bordeauxdog (556 psi).
Duitse herders, die vaak als politiehond worden ingezet, hebben een psi van 238. Het zijn niet de sterkste honden, maar wel makkelijker te trainen. Bovendien is een politiehond met een zeer hoge bijtkracht niet de meest geschikte keuze, omdat hij zijn slachtoffer dodelijk kan verwonden.
De Kangal als gezinshond
De Kangal staat bekend om zijn indrukwekkende grootte, kracht en beschermende instincten. Over het algemeen is de Kangal geen geschikte gezinshond, vooral niet voor mensen zonder ervaring met grote en sterke rassen.
Ik laat zien waarom de Kangal mogelijk niet de meest geschikte keuze is als gezinshond:
- Kangals zijn grote honden. Hun enorme kracht is moeilijk te beheersen voor een onervaren eigenaar, vooral als ze ongewenst gedrag vertonen of zich niet goed hebben gesocialiseerd.
- Ze zijn van nature territoriaal en hebben een sterk beschermend instinct. Ze kunnen agressief reageren op vreemden of andere dieren.
- Deze honden hebben veel lichaamsbeweging en mentale stimulatie nodig. Als ze dit niet krijgen, kunnen ze destructief gedrag vertonen.
Voor mensen met voldoende ervaring is de Kangal een goed huisdier. Hij is waakzaam, lief richting zijn gezin, en hij kan ook goed alleen thuis blijven. Wel mag deze hond nooit te lang alleen blijven. Hij kan dan ongewenst gedrag vertonen.
Niet verboden in Nederland
Soms wordt gedacht dat de Kangal verboden is in Nederland. Nee, hij is gewoon toegestaan. Wel staat hij sinds 2017 op de lijst van risicohonden. Deze lijst bestaat uit rassen die wat sneller agressief gedrag vertonen of vaker bijten dan gemiddeld.
In België mogen deze honden de grens niet over. Dit betekent dat ze ongewenst zijn.
Mits goed opgevoed is de Kangal niet gevaarlijk. Toch kan hij erg temperamentvol zijn. Richting vreemden kan hij zelfs agressief gedrag vertonen. Dit komt omdat hij zijn eigenaar wil beschermen. Op zich wel logisch, hij is immers gefokt voor het beschermen en bewerken van een kudde. En in dit geval dus ook zijn eigen gezin.
Opvoeding en training zijn bij de Anatolische herder ontzettend belangrijk. De hond moet goed gesocialiseerd worden. Dit betekent dat hij van jongs af aan kennismaakt met verschillende situaties, mensen en andere dieren. Eventueel moet de hond naar de hondenschool, waar de socialisatie wat makkelijker verloopt. Of dit echt nodig is hangt ook af van het feit hoe goed je met honden bent, en of er enige ervaring hebt met het opvoeden van dit ras.
Hij is moeilijk te trainen
Je moet stevig in je schoenen staan, wil je een Kangal goed op kunnen voeden. Dit ras is moeilijk te trainen. Hij is eigenwijs en volgt niet zo makkelijk commando’s op. Wanneer je niet je dominantie toont loopt deze hond gewoon over je heen. Dat kan binnen een gezin voor grote problemen zorgen.
Aan de andere kant is dit ras heel loyaal. Hij bouwt een goede band met zijn eigenaar op, hoewel dit enige tijd kan duren. Wanneer die band er eenmaal is, zal hij zijn eigenaar met zijn eigen leven beschermen.
Meerdere variaties
Voordat je een Kangal in huis neemt, moet je weten dat er verschillende variaties zijn. Karabaş is de kleurvariatie met een zwarte kop. Akbaş wordt ook wel de witkop genoemd. De Malakl is weer afgeleid van de Karabaş.
Tips
- Begin vroeg met het socialiseren van je Kangal-puppy. Laat het kennis maken met verschillende mensen, dieren en omgevingen.
- Bied voldoende mentale stimulatie en lichaamsbeweging, zoals wandelingen, puzzelspeelgoed en training.
- Train je Kangal met geduld en positieve versterking, want ze zijn intelligent maar hebben een onafhankelijke aard.
