Hij is dik, lelijk en heeft geen tong: de Surinaamse pad. Deze kikker wordt ook wel Pipa genoemd. Dit is niet zijn roepnaam maar echt de soortnaam. Er zijn een paar dingen die je over de Surinaamse pad moet weten. Bijvoorbeeld zijn bijzondere uiterlijk, het feit dat hij geen tong heeft en zijn leefwijze. Je kunt de Pipa ook als huisdier houden, dus lees zeker even door.
Herkomst van de Pipa
De naam zegt het eigenlijk wel, de Pipa (Pipidae) oftewel Surinaamse pad is afkomstig uit Suriname. Hij komt ook in delen van Brazilië, Colombia, Venezuela, Bolivia en Ecuador voor. Zijn verspreidingsgebied richt zich niet verder dan Zuid-Amerika. Hier leeft hij in verschillende rivieren tot kleine bosriviertjes. Hij heeft een voorkeur voor de laag gelegen gebieden, hogerop kom je hem niet tegen.
[do_widget id=custom_html-57]
Uiterlijk van de Surinaamse pad
Over het uiterlijk van deze kikker valt veel te vertellen. Hij heeft namelijk een zeer plat lichaam en lijkt bijna vierkant. De kop is driehoekig, je ziet bijna nergens ronde vormen. Alleen aan de poten zie je dat het hier om een kikker gaat.
De totale lichaamslengte ligt tussen de 10 en 15 cm. De kleur van het lichaam is bruin tot grijs maar kan ook groenbruin zijn. Omdat de Surinaamse pad alleen in het water leeft heeft hij geen kwaakblaas. Dit betekent dat hij ook niet de unieke kikkergeluiden (kwaken) kan laten hoien.
In het wild wordt dit dier tussen de drie en vijf jaar oud. In gevangenschap kan hij in leeftijd van 7 jaar bereiken.
Geen tong: dit eet hij
De pipa behoort tot de tongloze kikkers. Hieronder vallen ook dwergklauwkikkers en Xenopus. De Surinaamse pad heeft helemaal geen tong. Wel heeft hij een tongbeen en kan dit gebruiken in de communicatie met andere Surinaamse padden. Hij heeft ook geen tanden. Op zich is dit wel bijzonder want veel andere soorten uit het geslacht Pipa hebben juist wel tanden, maar dan ook alleen in de bovenkaak.
Door het ontbreken van een tong en tanden kun je je afvragen hoe de Surinaamse pad dan moet eten. Hij leeft van wormen, kleine visjes, insecten, larven, geleedpotigen en kleine gewervelde dieren. Zonder tong kan de Pipa zijn voedsel niet vangen, daarom gebruikt hij hier zijn vingers voor. Met zijn vingers pakt hij het voedsel vast en brengt dit naar de bek. Hij moet het voedsel in één keer doorslikken.
Surinaamse pad is bijna blind
Soms wordt gezegd dat de Surinaamse pad geen ogen heeft. Dit klopt niet, hij heeft twee hele kleine oogjes. Hier kan hij zeer slecht mee zien. Je zou kunnen zeggen dat de Pipa nagenoeg blind is. Hij vindt zijn weg middels tastharen op de poten. Op deze manier kan hij de omgeving verkennen en zich voortbewegen.
In het water botst hij niet zo snel ergens tegenop, maar soms komt de pipa uit het water. Hij maakt krachtige sprongen wat te danken is aan zijn lange achterpoten. Helaas ziet het dier amper waar hij naartoe springt.
Voortplanting van de Pipa
Deze soort heeft een opvallende voortplanting. Het vrouwtje zet eitjes op de buik van het mannetje af. Het mannetje bevrucht de eitjes en verdeelt ze over de rug van het vrouwtje. De huid van het vrouwtje zwelt als een spons en neemt de eitjes op. De eitjes liggen dus letterlijk in de huid en komen hier tot ontwikkeling.
Het duurt tussen de 13 en 20 weken voordat het embryo ontwikkeld is tot een kleine kikker. De metamorfose vindt dus ook in de huid van de moeder plaats. Wanneer de jongen er klaar voor zijn dan komen ze uit de huid tevoorschijn. Tegelijkertijd vervelt de moeder en krijgt een nieuwe huid.
Surinaamse pad als huisdier
Het komt niet vaak voor maar soms wordt de Surinaamse pad als huisdier gehouden. Je hebt hier een aquarium voor nodig, dus geen terrarium. Een aquarium van minimaal 80 liter is aan te raden. Zorg voor zachter water met een pH-waarde variërend van 6,5 tot 7. Er moet een filter aanwezig zijn maar voorkom een te sterke stroming. De temperatuur van het water ligt op 25-26 °C. Iets hoger of lager wordt geaccepteerd.
Je kunt de Surinaamse pad beter op een kale bodem houden. Dit komt omdat hij de bodem helemaal om kan woelen. Eventueel kun je kiezen voor grove kiezelstenen. Houd de Pipa niet samen met vissen, deze worden makkelijk als prooi gezien. Je kunt een grote Surinaamse pad ook niet samen houden met een kleinere soortgenoot, hij kan zijn kleinere ‘collega’ zomaar opeten.
Het voeden
Je moet de Surinaamse pad bij voorkeur voeden wanneer het aquariumlicht is uitgeschakeld. Deze dieren zijn voornamelijk ‘s nachts actief. Je kunt ze van alles voeden, van bloedwormen tot vissen of zachte garnalen. Het is niet nodig om dagelijks te voeren, doe dit 4-5 keer per week.
[do_widget id=custom_html-30]
Kweken met dit dier
Op zich is het kweken met de Surinaamse pad niet heel moeilijk. Zorg dat het water een temperatuur van 27 °C heeft. Maak de waterspiegel wat lager, ongeveer 40 cm. In plaats van 12 uur per dag verlichten verleng je dit naar 13,5 uur per dag. Zo bootst je de natuurlijke paartijd na.
Het is aan te raden om meerdere vrouwtjes bij één mannetje te plaatsen. Om ervoor te zorgen dat vrouwtjes hierna rust krijgen verwijder je het mannetje na de paring. Je ziet makkelijk welke vrouwtjes eieren dragen. Het kan tot 20 weken duren voordat de jongen Surinaamse padden geboren worden. Na de geboorte laten de vrouwtjes hun jongen met rust. Toch is het beter om moeder voor de zekerheid weg te halen.
Verzorging van de jongen
Zet de jongen in een aparte bak met een waterlaag van 10-15 cm. Voer ze muggenlarven, watervlooien, tubifex of kleine visjes. Filter het water maar voorkom een zeer sterke stroming. Zorg dat alle jongen in het aquarium dezelfde afmeting hebben, anders gaan ze elkaar opeten.
