Er lopen heel wat interessante insecten op deze wereld rond, waarvan sommigen zeer geschikt zijn als ‘huisdier’. De rozenkever is makkelijk in een bak of terrarium te houden. De verzorging is vrij makkelijk en de ontwikkeling duurt vrij lang, waardoor het interessant is om de gehele levenscyclus te volgen.
De echte en de ‘nep’ rozenkever
De echte rozenkever komt uit Midden-Afrika en is 25-32 mm lang. In Nederland en België wordt de Johanneskever soms ook rozenkever genoemd, maar is met 8-12 mm veel kleiner. De Afrikaanse rozenkever (kongo-rozenkever of Pachnoda marginata) is het meest interessant om in een terrarium te houden. Hij komt van oorsprong niet in West-Europa voor. Verschillende gespecialiseerde dierenwinkels of webshops verkopen levende larven of volwassen kevers.
De basiskleur van de kever is geel. Op de dekschilden en het halsschild zijn bruinzwarte vlekken aanwezig. Het onderlichaam is geheel zwart.
Levenscyclus van de kongo-rozenkever
Vanwege de lange levenscyclus is deze kever niet alleen voor onderzoekers maar ook voor beginnende houders zeer interessant. Na de paring legt het vrouwtje de eieren in een laagje rottend bladloof. De larven brengen hun leven onder de grond door, waar ze zich tegoed doen aan rotte bladeren en fruit.
Ze kennen drie larvenstadia waarbij de larven in het laatste stadium ongeveer 3,5 cm lang is. De larve maakt een cocon die uit aarde en uitwerpselen bestaat. Hierin kruipt de larve en verpopt, dit duurt enkele weken. Wanneer de volwassen rozenkever is uitgekomen kruipt hij boven de grond.
Tip: hanteer de larven met handschoenen aan. De larven kunnen namelijk flink bijten. Een beet van deze larve is ongevaarlijk maar kan pijnlijk zijn.
De verschillen tussen mannetje en vrouwtje
Voor een beginner is het heel lastig om de verschillen tussen mannetje en vrouwtje te herkennen. De mannetjes hebben aan de onderzijde van het achterlijf een lengtegroef lopen. Het mannelijk geslachtsorgaan (aedagus) heeft een kromming, maar dit is alleen tijdens de paring zichtbaar.
Huisvesting: het terrarium
De minimum afmeting voor de huisvesting bedraagt 20 × 30 cm en een hoogte van 30 cm. Neem een glazen of plastic doorzichtige bak, deze moet goed afsluitbaar maar wel ventilerend zijn. Een speciaal insectenterrarium is de beste keuze.
Vul de bodem met een laag aarde van ongeveer 10 cm dik. Meng bladeren en vermolmd hout door de aarde. Soms wordt gezegd om het voer ook door de aarde te mengen, maar het is beter om dit bovenop de aarde leggen of gedeeltelijk in de grond. De larven trekken dit vanzelf de grond in.
De volwassen kevers eten rottend fruit, de larven leven voornamelijk van overrijp fruit en rotte bladeren. Ook vochtige kattenbrokjes kunnen als voedsel dienen. Het is belangrijk om het voedsel regelmatig weg te halen en te vervangen. Rottend en schimmelend voedsel gaat stinken.
Het klimaat in het terrarium
Omdat het hier om tropische kevers gaat is het aan te raden om het klimaat in het terrarium tropisch te houden. Hang boven het terrarium of het verblijf een lamp. Dit is niet alleen om de kevers van voldoende licht te voorzien, ook hebben ze warmte nodig. Kies daarom voor een warmtelamp.
Besproei de bodem regelmatig, zodat deze niet uitgedroogd. Wanneer er schimmel ontstaat dan is de grond te vochtig. Breng in dit geval de luchtvochtigheid wat omlaag.
Gedrag van de rozenkever
Overdag lopen de rozenkevers door het terrarium. Ze graven zich niet zomaar in en blijven ook niet urenlang ergens onder zitten. Hierdoor zijn ze goed te aanschouwen of te bestuderen. De kevers zijn wel erg schuw. Bij gevaar proberen ze te vluchten, bijvoorbeeld door zich in de grond in te graven. Wanneer ze worden beetgepakt dan verspreiden ze een doordringende lucht. Die lucht is afkomstig van een vloeistof uit de anus.
Houd er rekening mee dat de volwassen kevers kunnen vliegen. Daarom moet de bovenkant van het terrarium altijd goed zijn afgedekt.
Dienst als voedseldieren
Rozenkevers worden ook gehouden en gekweekt om als voedseldier voor amfibieën en reptielen te dienen. Bedenk dat de larven kunnen bijten, dit doen ze ter verdediging. Geef de larven daarom nooit als voedsel aan kwetsbare dieren.
